منشا اصلی گاوهای این نژاد دریاچه هامون در استان سیستان و بلوچستان است. رنگ گاوهای سیستانی اغلب سیاه یا سفید است . البته رنگ های زرد خرمایی ، طوسی ، قهوای روشن نیز در میان آنها مشاهده میشود.
قد نسبتا بلند ، كمر و پشت قوس دار ، سر نسبتا كوچك ، پیشانی پهن و برجسته ، چشمان كوچك ، پیشانی پهن و برجسته ، چشمان كوچك ، پوست لطیف ، كوهان ، غبغب پهن و آویزان ، پوزه بلند و مرطوب ، گوشهای كوچك و نیمه افتاده از ویژگیهای این نژاد است. این نژاد تنها نژاد گوشتی ایران است.

با کشتیار بیشتر بدانیم: نقش تغذیه در پرورش دام

این نژاد در معرض خطر انقراض قرار دارد گاوی نیمه وحشی از تیره گاو زبو (بوس ایند کوس) می‌باشد که دارای ظاهری کاملاً متفاوت بادیگر هم خانواده‌هایش می‌باشد. این گاو سالها و حتی قرن‌ها در منطقه سیستان به حیات خود ادامه داده‌است به گونه ای که آثار به دست آمده از حفاری‌ها و اکتشافات باستانی در شهر سوخته نشان می‌دهد که ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در این منطقه گاو سیستانی زیست می‌کرده‌است.

گاو سیستانی از حدود ۵ هزار سال قبل در منطقه اطراف دریاچه هامون می‌زیسته‌است، همواره از آن برای کار کشاورزی، تولید شیر و گوشت استفاده می‌شده‌است.