بادنجان گیاه ظریف پایا و گرمسیری است که اغلب به عنوان یک گیاه حساس و نیمه مقاومِ یک‌ساله در مناطق معتدل کاشته می‌شود. ساقه اغلب خاردار است. گل بادنجان برنگ سفید تا بنفش و دارای پنج گلبرگ و پرچم‌هایی به رنگ زرد است.

میوهٔ تخم‌مرغی شکل، براق و بنفش گوشتی سفید و بافتی گوشتی دارد. هنگام بریدن بادنجان، سطح بریده شده به سرعت برنگ قهوه‌ای درمی‌آید.

گیاه تا ارتفاع ۴۰ الی ۱۵۰ سانتیمتر رشد می‌کند، برگ‌های بزرگِ زبر و دندانه‌داری دارد که ۱۰ الی ۲۰ سانتیمتر طول و ۵ الی ۱۰ سانتیمتر عرض دارند. بادنجان‌های نیمه وحشی می‌توانند بیشتر تا ۲۲۵ سانتیمتر رشد کنند و طول برگ آن‌ها به بیش از ۳۰ سانتیمتر و عرض آن‌ها به ۱۵ سانتیمتر برسد. در گیاهان وحشی (خودرو)، بادنجان کمتر از ۳ سانتی‌متر قطر دارد، اما در انواع اهلی و کشت شده طول میوه بسیار بزرگتر ،۳۰ سانتی‌متر یا بیشتر است.

با کشتیار بیشتر بدانیم: گیاه شناسی محصول بادمجان 

بادنجان از نظر گیاه‌شناسی هنگام طبقه‌بندی بین سته‌ها قرار گرفته‌است. این گیاه دارای تخم‌های نرم و کوچک زیادی است، که علی‌رغم خوردنی بودن تلخ هستند چون مانند تنباکو دارای آلکالوئید نیکوتین هستند. 

به خاطر حساسیت بادمجان به سرما کشت آن بیشتر در نواحی گرمسیری صورت می­‌گیرد البته در نواحی معتدل نیز می‌توان به کشت این گیاه اقدام نمود، ولی باید توجه داشت که دمای کمتر از ۱۶ درجه باعث آسیب به گیاه می‌­شود.

• ارتفاع بادمجان بین ۰.۵ تا ۱.۵ متر متغیر است.
• ریشه‌­های سطحی و قوی دارد.
• برگ‌هایی بزرگ و بیضوی به طول ۱۸-۱۰ سانتی‌متر دارد.
• گل­های آن شبیه گل سیب‌­زمینی و بنفش‌ رنگ است، به­ صورت انفرادی و یا مجتمع دیده می­شود که در صورت مجتمع بودن فقط گل تحتانی تولید میوه می­‌کند.
• میوه آن کشیده و باریک و یا گرد و به رنگ‌های بنفش، سیاه، زرد و سفید دیده می‌­شود.