تریستیزای مرکبات (Citrus tristeza)
مشخصات و زیست‌شناسی: این بیماری اولین بار در اواخر سال 1890 در آفریقای جنوبی مشاهده شده و در ابتدا تصور می‌شد که علت ناسازگاری بین پایه و پیوندک است. در ایرن بیماری در سال 1355 در ساری روی نارنگی ساتسوما Satsuma مشاهده شده است. تریستیزا به انواع مرکبات حمله می‌کند. پایه‌های نارنگی و پرتقال حساسند و پایه‌های نارنج و لمون بسیار حساسند. روی پایه سلطانی، مرکبات، توسرخ و توسبز مرگ ناگهانی ایجاد می‌کند.
عامل آن ویروس رشته‌ای به ابعاد 2000×12 نانومتر از گروه Closter virus بوده که با شته انتقال یافته و دارای گسترش جهانی است. علائم تیپیک در درختان پیوند خورده با پایه‌های حساس به صورت زوال سریع یا مزمن بروز می‌نماید.
اما در درختان پیوند نخورده زردی ظاهر می‌شود. در درختان جوان گل‌دهی به میزان بالایی است. در درختان مسن درخت میوه زیاد و ریزی تولید می‌کند. ازعلائم دیگر بیماری آبله‌ای شدن stem pitting ساقه‌های کمتر از یک سال است.

خسارت: بر اثر فعالیت ویروس در بافت آبکش مواد غذایی به ریشه نرسیده و درخت دچار زوال می‌شود. در حالت‌های شدید نیز باعث زرد شدن برگ‌های انتهایی و توقف رشد آنها می‌شود. متداولترین روش تشخیص بیماری تریستیزا، روش تست Elisa است.  تنها راه مبارزه و پیشگیری بیماری تهیه پیوندک عاری از ویروس و پیوند آن روی یک پایه مقاوم است.
البته باید با ناقلین نیز به شدت مبارزه کرد. ازپایه‌های مقاوم نارنج poncirus trifoliata و راف لمون است. پایه‌های متحمل پرتقال، لیموخارکی، نارنگی کلئوپاترا و ترنج است.

شاید برای شما مفید باشد:  جدیدترین توصیه های فنی مرکبات