آماده سازي زمين برای کاشت موز
قبل از كاشت خاك بايستي شخم خورده زير شكن و ديسك زده شود كه سطح زير شكن تا يك متر باشد و كودهاي فسفر و پتاسيم بسته به آزمايش خاك در همين موقع بايستي به زمين اضافه گردند و زمين هاي شيب دار بايستي طوري آماده شوند كه از آبشويي جلوگيري شود  و زهكش براي جلوگيري از باتلاقي شدن خاك ضروري مي باشد. 

گياه موز تحمل حالت غرقابي (زه بالاي آب ) ندارد و معمولاً گياه 24 تا 48 ساعت در شرايط غرقابي با آب متحرك زنده مي ماند ولي آب  راكد سريعاً گياه را از بين مي برد . موز در نواحي كه زه آب بالاست نبايد كاشته شود . در نواحي كه سفره آب بالا و خاك مرتباً اشباع است كاشت موز روي بسترهايي بايد صورت بگيرد .

بیشتر در کشتیار: تغذیه و کوددهی باغات موز

علائم تداوم رطوبت ( البته غير از حالت غرقابي خاك) ، شامل كوتاهي گياه ، زردي برگ و كاهش عملكرد مي باشد .

گياهان موز در برابر سايه متوسط مقاوم هستند ( تا 50 درصد ) اگر چه در محلهاي سايه رشد و نمو گياه و ميوه كاهش پيدا مي كند . در بيشتر مناطق نيمه گرمسيري شرايط آفتابي كامل يا نزديك به آن جهت توليد محصول خوب توصيه مي گردد . گياهاني كه در شرايط سايه زياد قرار دارند ، كاهش رشد و توليد كم و كيفيت ميوه پايين دارند .

گياهان موز در خاكهاي شور رشد مناسب و ميوه خوبي توليد نمي كنند .
علائم خسارت شوري شامل زردي و خشكي حاشيه هاي برگ و كوچكي ميوه و بد شكل بودن آنها است .